Heren 1 werd zaterdag kansloos van het veld gerost in een buitenwijk van Elburg. Schrijf daar maar eens een leuk stukje over… Dat wordt het dus niet. Want verliezen is al niet prettig, maar de manier waarop het zaterdag ging was wel heel frustrerend. Bij ons lukte weinig tot niets en – het moet gezegd – zullie met die blauwjes shirtjes, zwarte broeken etc. speelden ijzersterk. We begonnen eigenlijk best aardig, verloren het inslaan weer met verve, maar namen in de eerste set een kleine voorsprong. Op 5-2 voor ons de eerste timeout van Oldebroek. En toen was de koek ook wel op. We kregen geen controle over de servicepass, terwijl onze eigen opslagen geen gevaar stichtten. De voorsprong verdween als sneeuw voor de zon en met ruime cijfers ging de set naar de blauwen. Tweede set hetzelfde verhaal. Maar dit keer dan zonder de voorsprong… In onze ijver om de wedstrijd te kantelen gingen we vooral elkáárs taak uitvoeren en dat werd geen succes. Vaste afspraken over de blokkering en service werden losgelaten, waardoor het spel steeds chaotischer werd. Blauw Wit bleef lekker doorrammen en als ze de bal eens uitsloegen was er altijd wel een Elburgs handje om…

Lees verder

De voorgeschiedenis. Na de prima teamoverwinning van afgelopen zaterdag (3-2 tegen Arvevo) gingen we vol goede moed de week in. Dinsdag prima getraind en een prima nabespreking gehad. De aankomende wedstrijd zouden we met dezelfde instelling en samenstelling naar Deventer afreizen. Maar zo als altijd zijn de meeste sprookjes bedrog, zo ook deze. Woensdag lekker een rustige training met het militair team met Linde als spelverdeelster, nee nee nee een blessure aan haar voet, vloeken tieren (in mijzelf natuurlijk) meteen denkend aan EVV. Herman masseren drukken en trekken en herstellen. Donderdag niet trainen en kijken hoe of wat, nou dat was snel duidelijk. Die speelt zaterdag niet was al snel de conclusie. Eerder stoppen met trainen en zoeken naar een spelverdeelster. Op naar de andere hal naar heren 1 om Wouter te spreken. In mijn enthousiasme trok ik de deur van de middelste zaal open en precies op dat moment gaf de uiteindelijke sleutel tot succes een  set up naar de buitenkant. Hé, die kan ook wel mee: Heidi Nagelhout. Vragen en smeken en uiteindelijk zei ze ja pff gelukkig. Terug naar de wedstrijd. De opdracht voor de aanvalsters was vrij simpel:  iets langer wachten en de bal aanvallen. De eerste set loopt prima en eindelijk zit het eens…

Lees verder

Vorige week heeft JC1 tegen Langhengel Orion JC 1 gespeeld. Het was een spannende wedstrijd. We hebben goed gespeeld en heel veel mooie aanvallen gemaakt. We hebben de eerste set gewonnen en de andere sets verloren met maar 2 punten verschil. Volgende week gaan we proberen te winnen van Alterno. 1ste set:  25-19 2de set:  23-25 3de set:  23-25 4de set:  24-26

Het moest er natuurlijk een keer van komen. En zaterdag was het dan zover: voor het eerst sinds lange tijd verloor Heren 1 weer eens een wedstrijd. In ’t Huiken was Arvevo in een zinderende wedstrijd uiteindelijk in vijf sets te sterk. Na de prachtige overwinning van Dames 1 op de Arvevo-dames begon onze voorbereiding op de topper tegen nummer 2 begon met het gebruikelijke kopje koffie en de constatering dat een ruime selectie best handig is. Berry uitgeschakeld vanwege zijn schouderblessure, Roberto Vermicelli met griep op bed en Wouter ziek naar huis vanwege de ondraaglijke spanning bij de wedstrijd van Dames 2. Dan kun je twee dingen doen: klagen over de tegenslagen of als een malle het veld in met de mannen die er wel zijn. Na lang dubben kozen we voor het laatste. En dat bleek een goede keus. In de eerste set overrompelden we Arvevo. De pass lag heel stabiel, de blokkering stond goed en aan de buitenkant pompte Henrico de heerlijke wedstrijdbal van Cafe De Haas er soepel in. Halverwege de set wisselde de coach van de bezoekers zijn volledige aanvalslinie, maar ook dat mocht niet baten. Net als in de uitwedstrijd trokken we de eerste…

Lees verder

De opdracht was duidelijk voor deze wedstrijd: Strijden voor elk punt en gaan met die banaan. Eerst een bakkie en dan naar de zaal waar dames 2  het goed voorbeeld had gegeven. Nu wij, de eerste set starten we prima  maar naarmate de set naar het einde loopt  gaan we niet meer  voor een winnaar maar om de bal in het spel te houden. 25-17 verlies. Opnieuw beginnen  dan maar. De 2de set  gaan we gelijk maar hebben we meer service druk ,meer variatie in de aanval,  en uiteindelijk winnen we de set met 28-26 omdat we slimmer spelen. Pass ligt prima zodat Linde de ballen lekker kan verdelen en het midden kan bedienen. Nu doorzetten en gaan voor de winst. De 3de set beginnen we slecht en lopen we achter de  tegenstander aan , puntje voor puntje  spelen dan maar. Uiteindelijk begint onze inhaalrace te laat en verliezen we met 25-21. De 4de set een heel ander verhaal, zij lopen achter ons aan wij vallen aan en zij verdedigen. Linde pakt een aantal blokkeringen en Alise slaat er bijna een buiten westen. 25-18. De 5de set maken wij de dienst uit in de zaal, met margriet  aan service maken…

Lees verder

De eerste drie sets gewonnen, in de vierde set met 11-23 voor (voor de goede rekenaar: dat is twaalf punten voorsprong!!), kat in het bakkie zou je denken… En dat dachten wij dus ook. Tijd voor wat leuke combinaties, een ketsertje, paar bloktestjes… Het Trivos-publiek werd er steeds enthousiaster van!! Blij over zoveel bijval toverden we snel nog een paar trucjes uit de hoge hoed: netfoutje, balletje uit, balletje ver uit, vooruit nog een ketsertje dan. Sfeerverhogend, maar weinig effectief helaas. En zo stonden we opeens met 25-24 achter… Gelukkig had Rik zijn veters weer gestrikt en produceerde hij een nuttig eenmansblok. Om vlak daarna op geniale wijze het Wijchense nulmansblok te passeren. 27-29 en toch de volle buit mee naar huis. En eerlijk is eerlijk, met setverlies zouden we onszelf ook tekort hebben gedaan. Want het ging vrij aardig zaterdag. Nadat we in de immens grote en futuristisch vorm gegeven sporthal uiteindelijk de speelzaal hadden gevonden, bleek dat al bij het inslaan. Waar we normaal gesproken niet veel verder komen dan de ballen terugrollen naar de tegenstander, kregen we nu zelfs applaus. Beetje cynisch weliswaar, omdat de ballen steeds over het afscheidingsnet op het veld vlogen waar het plaatselijke…

Lees verder

Op dinsdagavond 19 februari mocht heren 3 weer een balletje slaan, ditmaal tegen koploper HVV 2 uit Hattem. Onze selectie was behoorlijk uitgedund want de 3H’s stonden ergens op een skihelling. De wedstrijd zou om half 9 moeten beginnen, dus om de eerste set niet te missen, vertrokken we om 7 uur. Op de heenweg werden allerlei herinneringen opgehaald van vroeger toen EVV ook zijn thuiswedstrijden op dinsdag speelde, en de uitwedstrijden richting Zwartsluis, Staphorst en Mariënberg (brood mee voor onderweg) gingen. Hattem was al een aantal jaren niet meer in onze poule ingedeeld geweest, vandaar dat Eric vergeefs zocht naar en spoorwegovergang ergens voor Hattem, bleek daar ineens een hele mooie spoorbrug te liggen… Affijn, ruim op tijd arriveerden we in De Marke (mooie hal trouwens) zodat we eerst nog rustig aan de koffie konden. Onder het genot van een bakkie wist Ferdinand te vertellen dat twirlen wel een leuke sport is, maar dat het jammer is dat sommige deelnemers zich na hun 16e vergeten hebben af te melden..  Na de gebruikelijke voorbereidingen kon de eerste set beginnen. We hadden ons sowieso al geen illusies gemaakt qua setstanden, maar de eerste werd behoorlijk verloren met 25-11. Waarschijnlijk waren we nog…

Lees verder

Zaterdag 9 maart vindt alweer het mini-toernooi in Elburg plaats! Voor onze jongste jeugdleden dé kans om hun volleybalkunsten aan ouders, familie en vrienden te laten zien. Net als voorgaande jaren zal dit toernooi van ongeveer half 9 tot half 2 duren. Al een aantal weken geleden heb ik bij de verschillende trainers gepolst of er vrijwilligers waren die konden en/of wilden fluiten. Helaas is daar bedroevend weinig reactie op gekomen. Met het huidige aantal aangemelde scheidsrechters kan het toernooi NIET doorgaan!!! Dit zou een grote teleurstelling voor kids en organisatie betekenen. Als ik kijk naar alle teams die er momenteel bij EVV zijn, dan tel ik 14 teams waarin gemiddeld 8 mensen spelen. Dat zijn ongeveer 104 volleyballers die eventueel zouden kunnen fluiten. Hier tel ik de jeugdspelers bij, die ook prima een aantal wedstrijdjes voor de mini’s kunnen fluiten. Daarom nogmaals een oproep aan alle leden: kijk nog eens goed in je agenda of je toch niet (een deel van de dag) kunt fluiten en meld je s.v.p. aan. Het fluiten is eenvoudig, kost je maar een paar uurtjes en de mini’s van EVV (en ook die van de bezoekende verenigingen) zijn je erg dankbaar! Hopelijk zorgt deze…

Lees verder

In de laatste thuiswedstrijd vergaloppeerde Heren 1 zich bijna tegen Voorwaarts. Voor trainer/coach Peter Gaillard, die ondanks de matige vertoning nog stevig in het zadel zit, was dit reden om bij de dinsdagtraining de teugels even te laten vieren. Waar hij zijn ploeg eerder dit seizoen een boccia-clinic liet ondergaan, maakte de selectie ditmaal kennis met ‘voltigeren’. Een luid gejuich steeg op!! Totdat de definitie van ‘voltigeren’ duidelijk werd: “Bij voltigeren worden gymnastische oefeningen op de rug van een rustig galopperend paard uitgevoerd”. De gezichten van de spelers verbleekten zienderogen, zeker toen bleek dat alleen maar kijken naar een rustig galopperend paard niet genoeg was…. De clinicleiders kozen speciaal voor deze clinic het ervaren voltigepaard Sylva uit. Achter deze misleidend lieve naam ging het grootste paard van de manege schuil. Met lange manen en een gemene blik, type nachtmerrie. Na een overbodige warming-up mocht de eerste held proberen de ongezadelde Sylva te bestijgen. Met een soepele sprong toonde Herjan zich een ware aanvoerder. Zonder moeite schakelde hij over van draf naar galop, en ook zonder handjes aan de beugel bleef hij keurig zitten. Roberto Vermicelli bleek volgens de clinic-leidsters de meest natuurlijke zit te hebben. Waarschijnlijk omdat vervoer te paard in…

Lees verder

Heren 3 mocht na 2 weken rust weer aantreden op 9 februari 2013. Op het programma stond een thuiswedstrijd tegen N.V.C. Het idee was dat deze om 14:30 zou beginnen, maar door alle 5-setters begonnen we iets later… Na het nodige warm spelen, begon de eerste set. De eerste set begon N.V.C direct met goed spel. Na enkele goede ballen hadden zij een voorsprong opgebouwd ten opzichte van E.V.V. E.V.V herpakte zichzelf echter en liet N.V.C niet verder uitlopen. Helaas lukte het ons niet om de voorsprong in te halen. Uiteindelijk eindigde de set met 18-25. De tweede set begon E.V.V met frisse energie met de nodige wissels. Mede hierdoor wisten we overtuigender te spelen en kregen wij een voorsprong ten opzichte van Nijkerk. We behielden deze voorsprong van enkele punten totdat wij nog 4 punten nodig hadden om de set in onze zak te steken. Toen verslapte onze concentratie en begon N.V.C meer druk uit te oefenen. Zij wisten hierdoor 5 punten op rij te scoren. Gelukkig was onze voorsprong voldoende en eindigde de set in 25-23 voor E.V.V De derde set zette E.V.V de winnende trend door en speelden we relatief makkelijk. N.V.C had het nakijken met 25-17. Helaas eindigde de wedstrijd niet na 3 sets, en moest er…

Lees verder