2016

Hey Marieke, Ken je dat gevoel dat je de hele set denkt dat de tegenstander echt veel beter is? En dat je kansloos achter ze aan hobbelt? En aan het eind weliswaar een paar puntjes inloopt, maar nooit het geloof hebt dat er nog iets te halen valt? En dat je bij het wisselen van helft dan toch de set blijkt te hebben gewonnen? Dat hadden wij zaterdag nou drie keer… Hier een beknopte reconstructie, waarbij ik voor de wedstrijdfeiten op mijn beperkte korte-termijngeheugen moet vertrouwen, omdat ze in Amersfoort een digitaal wedstrijdformulier gebruiken en ze geen usb-kopie wilden verstrekken. Met een verrassend grote selectie stapten we zaterdagavond sporthal Midland binnen. We hebben even geen blessures, Remco mocht na zijn galavoorstelling tegen Apollo starten als basisspeler op midden (maar gaat er aan het net uit voor de libero’s) en ook Daan had weer tijd gevonden om aan te sluiten. Dat vinden wij altijd gezellig. Niet alleen vanwege Daan’s aanwezigheid, maar ook omdat-ie altijd een hele horde enthousiaste fans meebrengt. Met name Margriet soon-to-be Schouten maakte indruk met haar vocale uitbarstingen en overstemde regelmatig de fanatieke Amersfoortse trommelaar. Nadat ook de vertegenwoordigers van het Haagse Sovicos, dat in 2004 Nederlands Kampioen…

Lees verder

Hey Marieke, Laat ik dan ook maar weer eens een stukje tikken. Daar stond het hoofd de laatste weken niet zo naar. Dat had minder met de uitslagen te maken dan met de malheur buiten het veld. Maar goed, om niet beticht te worden van slecht verliezerschap zullen we alle wedstrijden sinds het laatste stukje maar even doornemen. Eind maart uit tegen Scylla: 4-0 verloren. Terecht. Enige hoogtepunt was het optreden van de lieftallige Amerikaanse hardhitter Annie Cook van Scylla D1 als lijnrechter. Een verbeterde uitvoering van Mathilde Hissink. Daar gaat de Nevobo nog veel plezier aan beleven! Begin april thuis tegen Keistad: 0-4 verloren. Volkomen terecht. Dit keer twee hoogtepunten. Ten eerste het spel van Keistad in de sets 2, 3 en 4. Wat zijn die goed zeg; we hebben er met bewondering naar gekeken! Waarom de Nevobo-voorspeller denkt dat wij de uitwedstrijd van ze gaan winnen is voor iedereen een raadsel. Maar het belangrijkste hoogtepunt was natuurlijk de opkomst van zoveel publiek voor deze bijzondere wedstrijd en het kippenvel tijdens de minuut stilte voor Marten vooraf. Allen – inclusief onze Amersfoortse vrienden – bedankt!! En dan vorige week thuis tegen Apollo. Onder verwijzing naar de beide 4-0 nederlagen…

Lees verder

Hey Marieke, Alweer een stukje. Er gebeurt ook zoveel. En wat leuk dat je er deze keer voor een groot deel bij was. Zaterdag was natuurlijk een prachtige dag. Chapeau voor de jubileumcommissie die een prima receptie verzorgde. Grote opkomst van leden, oud-leden en andere geïnteresseerden, met mooie woorden van de burgemeester en de Nevobo. En een prachtig inkijkje in de rijke historie van 40 jaar EVV. Natuurlijk via de beknopte samenvatting van Joop Koetsier, gelardeerd met fraaie beelden van de badstof-sportmode in vroegere decennia. Maar ook de oude knipselboeken leidden tot verrassende inzichten, waarvan sommige voor de zekerheid per whatsapp geverifieerd werden: ‘Papa, die zoenende vrouw op deze foto is toch mama…???’. Kortom, een geslaagde bijeenkomst waar iedereen onder het genot van een biertje gezellig kon bijpraten. Pas toen de fel oranje trainingspakken van Orion ’t Huiken binnenliepen realiseerden we ons dat er ook nog gevolleybald moest worden. Om de gasten gunstig te stemmen onthaalde de jubileumcommissie ze op koffie en groen-witte EVV-taart, zodat wij nog even verder konden recipiëren. En de komst van Matthias en Daan konden afwachten. Daan, die zijn aanwezigheid bij wedstrijden zorgvuldig synchroniseert met de feesten-en-partijenkalender, moest nog even terug naar Elspeet omdat zijn wedstrijdbroekje…

Lees verder

Hey Marieke, nou we hebben ’t weer gehad hoor. De bus is terug naar Groningen. Zoals gewoonlijk met een lege kofferbak, want de punten bleven ook dit jaar in Elburg. Dat was eigenlijk bij binnenkomst van de blauwe brigade al duidelijk.  Want vanaf de eerste stap over de drempel van ’t Huiken bleek Lygurcus behoorlijk van slag. Dik een uur hadden de Groningers zich onderweg in de handen gewreven, vooruitdenkend aan de verzonken dansvloer, bevolkt door een swingende horde welgevormde zwart-gele Daltons. Toen coach Douma ter hoogte van ’t Harde dan eindelijk het teken gaf dat de indianentooien op mochten waren de Lycurgianen dan ook niet meer te houden. Aanvoerder Huisjes snelde bij binnenkomst naar de bar en bestelde vast een krat Hertog Jan, maar werd in die poging wreed gestoord door de wanhoopskreet van een teamgenoot: ‘Heee m’jong, de zitkoele is vort!’. Nadat wij ons verontschuldigd hadden voor de verbouwing van de kantine, het ontbreken van een feestprogramma en voor jouw afwezigheid vanwege een weekendje-weg veranderde de Lygurcus-bestelling van bier naar koffie. Diepzwarte koffie. En het zou ook niet meer goed komen die dag. Ook wij waren aanvankelijk nogal van slag trouwens. Nog voor de entree van Lygurcus meldde…

Lees verder

Hey Marieke, Tja, als jij zo blijft spuien moet ik ook maar weer eens he… Fijn om te horen dat jullie het regionale volleybal zo goed sponsoren. Paar puntjes voor Blauw Wit, paar extra voor Dames 1. Zo houd je iedereen aan boord. Da’s ook wel een nobel streven voor ons. Dat wil zeggen: we moeten onszélf weer eens wat punten toebedelen. Anders is er geen eerste divisie volleybal meer in de regio (of je moet het pittoreske Kampen mee willen rekenen. Maar dat wens je niemand toe). Want het is inmiddels retespannend in de eerste divisie A. Dat komt mede door allerlei onverwachte uitslagen. Zo won kampioenskandidaat Orion slechts met 2-3 bij het kwakkelende SVS en versloeg Lygurcus met dezelfde cijfers Arvovem, dat – ondanks het recente vertrek van de gelauwerde spelverdeler René Baanders – in verliespunten maandenlang eerste stond. Gelukkig pakten wij zelf nog een puntje bij de studenten van Donitas, die in eigen huis best lastig te bestrijden zijn. Dat merkten we in de eerste twee sets, waarin we ons voornamelijk hebben beperkt tot bukken, schuilen en terugrollen. Gelukkig hadden we wel de volle steun van het blauw-gele (niet te verwarren met blauw-witte!) thuispubliek dat als één…

Lees verder